برای آرایش لب‌ها، از رژ لبی استفاده کنید که خیلی پررنگ نباشد، و رنگ متوسط داشته باشد. خط لب را بعد از استفاده رژ لب، بکشید.
دقت کنید که خط لب خیلی پررنگ‌تر از رنگ رژلب نباشد. خط لب خیلی غلیظ نه تنها <از مد ا فتاده> بلکه اصلاً هم زیبا نیست...

برای اینکه رنگ خط لب شما زیبا و طبیعی باشد، از رنگی استفاده کنید که همرنگ و یا نهایتاً یک درجه تیره‌تر از رنگ رژلب شما باشد. در ضمن خط لب را دقیقاً روی خط طبیعی لب خود (خطی که سطح صورت را از لب جدا می‌کند) بکشید و اگر لب‌های شما کوچک هستند از نقاشی کردن لب خودداری کنید.
بهترین روش برای درشت‌تر کردن لب‌ها کوچک، استفاده از رژلب‌هایی با رنگ متوسط ( نه کم‌رنگ و نه پررنگ) و نیز استفاده از برق لب است. ‌
بهتر است بعد از کشیدن خط لب، با یک قلموی نازک، اندکی رنگ خط‌لب و رژ لب را با هم مخلوط کنید تا هم، رنگ به صورت یکنواخت بر روی لب‌های شما پخش شود و هر رنگ رژ و خط لبتان با یکدیگر چندان مغایرت نداشته باشند.
آرایش اجزای صورت، در اینجا به پایان می‌رسد اما ممکن است پوست برخی افراد دارای لک‌هایی باشد که احتیاج به محو کردن داشته باشد. در صورت وجود لک و یا حلقه سیاه دور چشم، این مرحله را بعد از استفاده کرم پودر بر روی پوست صورت انجام دهید.
در بازار محوکننده‌هایی وجود دارند که برای محو کردن حلقه‌تیره زیر چشم استفاده می‌شوند. این کرم‌ها بهتر است یکی‌-‌دو درجه روشن‌تر از رنگ پوست شما باشد.
این محصولا‌ت بیشتر برای کم‌رنگ کردن لکه‌هایی استفاده شود که بیشتر جلب توجه می‌کنند، اما راه بهتر برای محو کردن لکه‌های پوست، استفاده از همان کرم پودر رنگ پوست است. کرم پودر باید به‌صورت غلیظ‌تر استفاده شود تا در نهایت لکه‌ها نیز به رنگ طبیعی پوست در آیند.
در ضمن بهتر است همواره از محوکننده و کرم پودر با <نشان (مارک) یکسان> استفاده کنید چون در این‌صورت امکان هماهنگ کردن آنها با یکدیگر بسیار آسان‌تر خواهید بود. بعد از پوشاندن لک‌ها توسط کرم‌پودر، سعی کنید با ضربات آهسته انگشت خود بر روی پوست، تمام قسمت‌های پوست صورت را هم سطح کنید تا برجستگی بر روی پوست شما نمایان نباشد. آرایش شما تمام شد، خسته نباشید.

اینکه شما با آرایش زیباتر به نظر برسید بسیار مهم است اما مهم تر از آن نوع لوازم و چگونگى انتخاب آن‌هاست. دانستن بعضی نکات به شما کمک مى کند تا بهترین انتخاب را داشته باشید:

اینکه شما با آرایش زیباتر به نظر برسید بسیار مهم است اما مهم تر از آن نوع  لوازم و چگونگى انتخاب آن‌هاست. دانستن بعضی نکات به شما کمک میکند: 1.اولین قدم انتخاب یک فروشگاه معتبر است . متاسفانه تقلب و تشابه در لوازم آرایش بسیار زیاد است و صد البته این قضیه روی کیفیت جنس مورد نظر تاثیر خواهد گذاشت. 2. برندها و رنگ‌های مورد نظر و مطلوب خود را در یک دفترچه مد مخصوص خود یادداشت کنید .آدرس محل مورد نظر یا سایت آن کالا را هم یادداشت کنید. این دفترچه را برای همه لوازم مورد نیاز (لباس ، کیف ، کفش ،...) می‌توانید استفاده کنید. 3.وقتی به فروشگاه مورد نظر رفتید ابتدا بین تست‌ها دنبال کالای مورد نظر خود بگردید. چرا که این تست‌ها به شما کمک میکند اگر از رژ مورد نظر خوشتان نیامد مورد دیگر را امتحان کنید. 4.  قبل از خرید همیشه از فروشنده تست‌ها یا حتی اشانتیون‌ها را بخواهید . برای رژ ،‌ کرم پودر، پن کیک ا ین مورد به انتخاب بهتر شما کمک شایانى می‌کند. 5.رژ لب‌های زیادی در فروشگاه هست و همه رنگ‌ها هم در نوع خود زیباست .اما انتخاب شما باید محدود به رنگ‌هایی شود که به رنگ پوست ، فرم لب‌ها و سن شما بیاید. 6.اول یک نمونه از رنگی را که متناسب با شماست انتخاب کنید اگر تست ها در فروشگاه کم بود براى رعایت موازین بهداشتى تست آن را روی پوست دست خود بالاتر از انگشت شصت امتحان کنید . بهتر است 24 ساعت بعد از تست رژ مورد نظر را خریداری کنید . چراکه هم تناسب رنگش را با پوست خود هم آلرژی نداشتن به آن رژ را امتحان کرده اید. 7. دقت داشته باسید انتخاب رژ به دلیل استفاده روی لب بسیار مهم است و رژ‌های تقلبی و استفاده از آن بسیار مضر است . 9. مواد آرایشی که برای شما خارش ، سوزش ، کهیر ؛ آب ریزش بینی و چشم و التهاب ایجاد کند آلرژیک است و هرگز نباید استفاده شود.

لازم به ذکر است تفاوت کشیدن خط سفید لبهای پهن با لبهای باریک در این است که در مورد لبهای باریک خط سفید کاملی در زیر لب پایین کشیده خواهد شد اما در مورد لبهای پهن تنها این خط سفید در وسط لب کشیده می شود و دو طرف آن به رنگ همان خط لب خواهد بود.

 

پیرسـینگ (Piercing) یـک واژه انگلیسی به معنای سوراخ کردن بدن و نصب اشیای تزئینی در آن است.سوراخ کردن کردن گوش که از گذشته های دور در بیشتر کشورهای دنیا متداول بوده است، شایع ترین نوع پیرسینگ در دنیا است.

 

 

امروزه تقریبا در تمام کشورها، پیرسینگ در نقاط مختلف بدن انجام می شود. بسیاری از کسانی که پیرسینگ انجام می دهند، فقط به دنبال پیروی از مد و زیبایی هستند. این افراد غافل از عوارض خطرناک و گاه غیرقابل جبران آن با مراجعه به مراکز غیر بهداشتی و در آرایشگاه ها خود را به دست افراد غیر متخصص می سپارند.

 

اگر چه سوراخ کردن نرمه گوش بی خطرترین نوع پیرسینگ اعضای بدن است، اما باید به خاطر داشته باشیم که همه پیرسینگ ها ممکن است عوارضی از جمله حساسیت و عفونت را در پی داشته باشند.

 

دکتر امیر هوشنگ احسانی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در این مورد می گوید:

 

حساسیت شایع ترین عارضه پیرسینگ است که بیشتر در هنگام استفاده از فلزات بدلی به ویژه کروم و نیکل به وجود می آید. خانم هایی که در هنگام استفاده از ساعت و انگشتر بدلی دچار حساسیت، خارش و قرمزی در پوست خود می شوند، باید از نصب بدلیجات خودداری کنند و اگر علاقه زیادی به پیرسینگ دارند، فقط از تزئیناتی با جنس طلا استفاده نمایند، چون احتمال حساسیت به طلا در دنیا بسیار کمتر از سایر فلزات است.

 

در بعضی از مواقع ممکن است حساسیت در محل قرارگیری شیء تزئینی نباشد، بلکه به مرور در سایر نقاط بدن ظاهر شود. گاهی حتی بعد از خارج کردن شیء، حساسیت تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود.

 

اگزما یا حساسیت به نیکل عارضه مهم و شایعی است که گاه می تواند زندگی فرد را مختل کند، تا جایی که تمام بدن در برابر تماس با فلزات حساس شده و فرد مبتلا به این عارضه حتی در هنگام گرفتن دستگیره در یا هر نوع شیء فلزی دچار حساسیت می شود.این در حالی است که بیشتر افرادی که پیرسینگ می کنند، معمولا به دلایل مختلف از جمله هزینه آن، از فلزات بدلی استفاده می کنند و به ندرت سراغ طلا یا جواهراتی مانند الماس می روند، این امر حتی در مورد گوشواره هم صادق است.

 

انجام پیرسینگ در سالن های آرایشی و توسط افراد غیر متخصص خطرناک است. هر نوع برش و آسیبی به پوست ممکن است با خطر انتقال عفونت ها و ویروس های خطرناکی مانند اچ آی وی ، هپاتیت، عفونت های باکتریایی و سیفلیس همراه باشد. بنابراین توصیه می کنم اگر کسی علیرغم همه هشدارها باز هم علاقمند به پیرسینگ است، حتما به مراکز مطمئن و بهداشتی مراجعه کند تا کمتر سلامتی خود را به قیمت زیبایی به خطر بیندازد.

 

پیرسینگ در برخی نقاط حساس بدن با خطرات بیشتری همراه است؛ به طور مثال احتمال عفونت و التهاب در پیرسینگ غضروف گوش به مراتب بیشتر از نرمه گوش است.

 

در پیرسینگ لب، به دلیل تماس با سطح مخاطی و میکروب های دهان احتمال عفونت بسیار زیاد است و به دلیل بافت خاص لب ممکن است شخص دچار خونریزی زیادی شود.

 

زبان هم یکی از نقاط حساس بدن است که علاوه بر احتمال خطر خفگی به دلیل باز شدن و بلیعدن اتفاقی شیء تزئینی، ممکن است موجب ایجاد اشکال در تکلم شود و حتی حس چشایی را هم تحت تاثیر قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت کشنده آنژین لودوبک در این پیرسینگ بسیار بالا است.

 

این روزها مدهای جدیدی مانند پیرسینگ دندان و چشم هم وارد بازار شده است. شاید بتوانیم پیرسینگ دندان را کم عارضه تر تصور کنیم. دراین پیرسینگ بخشی از دندان را می تراشند و نگینی روی آن می چسبانند. نکته مهم این است که این نگین مانع از مسواک زدن آن قسمت از دندان می شود وبه مرور زیر آن زرد رنگ خواهد شد.

 

در پیرسینگ چشم هم که هنوز طرفداران زیادی پیدا نکرده است، جراح، نگینی را با روشی دقیق اما پر خطر، روی کره چشم در زیر ملتحمه (خارجی ترین لایه چشم) نصب می کند. این نگین بسیار نازک بوده و برای برداشتن آن نیاز به جراحی مجدد است.

 

علاوه بر تمام عوارض پیرسینگ که در این جا فقط به بخشی از آن ها اشاره شد، احتمال باقی ماندن جای زخم ها هم وجود دارد. همچنین ممکن است سوراخ ها با چاق و لاغر شدن فرد تغییر مکان دهند.

 

نکته جالب این است که پیرسینگ در برخی نقاط بدن نه تنها کمکی به زیبایی فرد نمی کند، بلکه چهره ای نازیبا برای او ایجاد می کند که به خصوص با استفاده از اشیای تزئینی عجیب، فقط باعث حیرت و جلب توجه دیگران می شود.

 

با تمام این مطالب آیا واقعا انجام پیرسینگ به این همه خطرش می ارزد؟